26-05-2012 Oostelijke Rhodopen

Ook vandaag weer een dag in de oostelijke Rhodopen en ook zoals voorgaande dagen weer de voorspellingen op een hoop regen. Vandaag was het auto vignet verlopen, dus het eerste wat we gingen doen was naar het postkantoor om een nieuwe te halen. In Nederland is er volop leven in de brouwerij op zaterdag, maar hier leek het wel zondag. Een hoop winkels waren dicht en zo ook het postkantoor, dat word dus niet met de auto weg dit weekend.

Ondanks de slechte voorspellingen was het strakblauw en besloten we lekker in de omgeving wat rond te wandellen. Vanuit het hotel zit je al snel buiten de stad waar alleen maar leuke gebiedjes liggen. Het is hier ook vrij heuvelachtig dus een berg beklimmen was geen gekke optie. Onderweg vonden we weer redelijk wat (5) Moorse landschildpadden, oostelijke vale spotvogels, oostelijke blonde tapuit en een rouwmees waren aan het zingen, een kleine klapekster aan het jagen en een zwarte ooievaar vloog over. Vanaf de top van de berg stroomde een leuk riviertje naar beneden die we volgden. Iedereen die we spreken ziet vuursalamanders, behalve wij. Deze willen we graag nog een keer vinden maar op wat geelbuikvuurpadden en kleine watersalamanders na zat er niet veel in de beek. Er vlogen wel wat vlinders rond wat de vlinderlijst op 50 soorten zette. Nieuw waren violette vuurvlinder, oostelijke luzernevlinder en een blauw ijsvogelvlinder.

Tijdens de afdaling kwamen we in aanmerking met een wijze les die ons al geheel duidelijk was, loop nooit tussen een schaapskudde met honden door! Afijn, er kwam een grote kudde schapen over de berg gelopen met een grote blaffende hond erbij. Blaffende honden bijten niet maar deze hond wilde je liever ook niet laten blaffen. We gingen een stukje terug en de hond was braaf stil. Na een tijdje kwamen er geen schapen meer en we gingen verder. Dit was een kleine inschattingsfout want opeens stond de hond weer een stukje naast ons (gelukkig wel aan de andere kant van de kloof die de schapen overstaken.) Na een sprintje over de helling gemaakt te hebben waren we de schapen voorbij en konden we rustig verder gaan.

Het einde van het stroompje kwam langs iemand tuin. Wij dachten; makkelijk, kunnen we gewoon via de weg terug lopen. Met deze gedachte was ook niks mis, maar ook hier stond er nogal een grote hond te blaffen en keek niet erg vriendelijk. De eigenaar, verkleed als imker, schrok er ook lichtelijk van en begon het hondje duidelijk te maken dat hij stil moest zijn (zoiets denken we in ieder geval.) Zo hadden we een leuk hondendagje vandaag.

Vandaag was ook de wedstrijd die we moesten zien hier; Bulgarije tegen Nederland tijdens een vriendschappelijke wedstrijd. Geweldig natuurlijk om in het hol van de leeuw voor ons eigen landje te juichen. Pieter en Tomas (de andere 2 stagiaires uit onze klas in Bulgarije) kwamen ook vandaag weer langs om gezamenlijk te kijken in een gezellig café. Na eerst wat gegeten te hebben gingen we hierna op zoek naar een café waar ze de wedstrijd uitzonden. Wij dachten dat de wedstrijd kwart voor 9 Nederlandse tijd uitgezonden zou worden, dus iets voor kwart voor 10 zaten we in een café met tv. Ze ontvingen hier een hoop voetbalzenders, maar hun eigen Nationale team zat er niet in. Ondertussen hoorden we dat Nederland met 1-0 voor stond en moesten we op zoek gaan naar een andere gelegenheid. Dit kwam uiteindelijk neer dat we met een laptop in het hotel de wedstrijd moesten kijken. De wedstrijd begon toch iets eerder en zagen we alleen het laatste gedeelte van de tweede helft. Het stond ook al 1-1 en met een haperende wedstrijd (internet is hier op zich best snel maar het voetbal laadde niet zo snel) was het niet erg spannend. Nadat we na de 90^e minuut een erg enthousiaste Bulgaar gehoord te hebben tijdens 1 van de storingen en het even later 2-1 voor Bulgarije zagen. Misschien toch maar goed dat we ergens achteraf de wedstrijd (of het laatste deel in ieder geval) hadden gezien.

 Geelbuikvuurpad

 Geelbuikvuurpad

 Violette vuurvlinder

Violette vuurvlinder

Blauw ijsvogelvlinder

25-05-2012 Oostelijke Rhodopen

Vandaag waren de weersvoorspellingen niet erg gunstig. Hierom hadden we weer een keer een weekend dag ingelast om niet naar buiten te gaan. We hebben de dag wat dingen uitgewerkt en verder lekker rustig aan gedaan. Het einde van de middag kwamen 2 klasgenoten langs die ook in deze hoek van Bulgarije stage lopen, Pieter en Tomas. We hebben gezellig gebabbeld en zijn gezamenlijk wat gaan eten.

24-05-2012 Griekenland

Het zou vandaag voorlopig de laatste lekkere dag zijn voor aankomende tijd. We wilden de hele stage al graag ene keer naar Griekenland om drie doelsoorten te zien, namelijk sporenkievit, eleonora’s valk en havikarend. Met de goede weersvoorspellingen in het vooruitzicht stond de wekker om half 5 om goed op tijd in het Dadia bos te zijn. Dit is ongeveer 2,5 uur rijden vanaf de plek waar we nu zitten. In dit bos zijn 36 van de 38 in Europa broedende roofvogels vastgesteld. Dit is een voederplek voor gieren en hier zit een grote populatie monniksgieren. Andere soorten waar je hier een goede kans op maak zijn keizerarend, steenarend, vale gier, aasgier, zwarte wouw maar ook eleonora’s valk en havikarend. De beste tijden om hier te zijn is in de ochtend tussen 7 en 10 en in de avond tijdens de laatste uurtjes. Om half 8 reden we de parkeerplek bij het bezoekerscentrum op om vervolgens nog een half uurtje naar de uitkijkheuvel te lopen. Deze wandeling was eigenlijk erg rustig qua vogels maar leverde wel een zwarte mees en een taigaboomkruiper op. Om precies 8 uur zaten we op de stoeltjes met uitzicht op 5 monniksgieren, 5 vale gieren, 2 aasgieren, 2 zwarte wouwen, en zeearend, schreeuwarend en wat bonte kraaien. Na genoten te hebben van de rovers op de kadavers en goed op alle valken gelet te hebben vloog er een valk allerminst apart. Verder leek hij lange slanke vleugels te hebben en een lange staart. De vogel vloog helaas ver weg waardoor we er geen zekere eleonora’s van durfde te maken. De vogel had dat door en keerde bij en kwam recht over ons heen gevlogen, nice! Nadat er een mooie keizerarend op een boomstam zat vond Jasper ver weg een rover op een rots. Ook deze zat helaas wat ver weg; maar met de scoop op 60x gezet te hebben waren er redelijk wat kenmerken te zien zoals lichte borst, donkere vleugels, donkere kop, egale rug, staart langer dan vleugeltoppen en hoog op de poten. We waren al vrij zeker van de determinatie als havikarend maar wilden hem nog even zien vliegen om helemaal zeker te zijn. Na 15-30 minuten gewacht te hebben vloog de vogel op en verdween meteen aan de andere kant van de heuvel zonder er heel veel aan gezien te hebben, zonde. Gelukkig kwam de vogel een paar seconde later weer tevoorschijn boven de heuvel waardoor we de determinatie rond konden maken, wederom een grote meevaller. Tijdens de drie uur dat we hier zaten hadden we uiteindelijk de volgende soorten: 6 monniksgieren, 5 vale gieren, 3 aasgieren, 2 zeearenden, 23 bijeneters, 7 bonte kraaien, 6 zwarte wouwen, 6 schreeuwarenden, 2 zwarte ooievaars, 2 hoppen, 1 grauwe vliegenvanger, 1 havik, 6 slangenarenden, 1 eleonora’s valk, 1 sperwer, 3 buizerds, 1 torenvalk, 1 keizerarend, 1 raaf, 1 boomvalk en een havikarend. Ik heb slechtere 3 uren meegemaakt en dik tevreden begonnen we aan onze terugweg naar de auto.

Met de eerste doelsoorten in de pocket konden we vertrekken naar de laatste doelsoort, de sporenkievit. Deze broed hier ongeveer in de buurt in de Evros delta (grens Griekenland-Turkije.) We hebben gisteren een hoop verslagen gelezen zodat we zo goed als de plekken wisten om hem binnen te halen. Aan de hand van de reisverslagen kwam het er grofweg op neer dat je naar het bezoekerscentrum moest om een toestemming te halen om in de military zone te komen. Hier zouden de meeste steltlopers zitten en zouden de sporenkieviten broeden. We hadden ook overal gelezen dat je eigenlijk een maand van tevoren toestemming aan moest vragen, maar daar waren we nu een beetje te laat voor. Voordat we het bezoekerscentrum bezochten gingen we even proberen over zee te kijken in de hoop op een scopoli’s pijlstormvogel en/of een audouins meeuw. Deze waren beiden helaas niet gelukt maar wel vonden we een drieteenmeeuw tussen 100en geelpootmeeuwen. Drieteenmeeuw is hier geen alledaagse soort en trekt alleen in de winter in lage aantallen langs Griekenland, een leuke soort dus. Bij het bezoekerscentrum konden ze ons vertellen dat we inderdaad de military zone niet in konden maar dat we met veel geluk in een plasje rond de zone een sporenkievit aan konden treffen. Ondertussen was het al een tijd aan het regenen en zag het er ook niet naar uit dat het snel weer droog ging worden. Bij het plasje waar we met geluk een sporenkievit aan moesten troffen stond het water erg hoog en troffen we geen enkele steltloper aan (het regent hier ook al een paar dagen). Wel zat er een kroeskoppelikaan en wat knobbelzwanen, maar daar kwamen we niet voor. Op de kaart stond een mooi pad waar je met de auto overheen kon rijden wat we dan ook maar gedaan hadden. Na zeer regelmatig een stop hebben ingelast hadden we wat strandplevieren gevonden en wulpen en scholeksters (nieuw voor de stagelijst) maar verder geen steltlopers. Erg fijn zoeken was het ook niet in de regen, dus we deden het alleen steeds met de kijker uit de auto. Na lange tijd niks gezien te hebben zag Ruben opeens 2 sporenkieviten vliegen. Deze vielen in voordat Jasper en ik ze op konden pikken, maar gelukkig zaten ze nog wel in beeld. Deze vogels lieten zich door de telescoop goed bekijken (terwijl het warempel even droog was.) De laatste doelsoort voor vandaag was ook in de pocket! Het enige wat we nu nog moesten doen was de weg terug vinden… Na een huisje moesten we links afslaan om weer bij de grote weg uit te komen. Nadat we het huisje gepasseerd waren gingen we braaf linksaf en de weg was hier net zo goed als de rest van de paden. Onderweg hadden we nog 6 vorkstaartplevieren en wat kuif- en kortteenleeuweriken en het paadje waar we over reden werd steeds smaller. Bij het informatiecentrum hadden ze ons al gewaarschuwd voor weggetjes die dood liepen, en deze weg begon daar erg op te lijken. Op een gegeven moment liep het pad over in slechts twee bruine strepen met hoog gras ertussen waar we over konden rijden en nog even later was het net een grasveld waar we doorheen reden, tijd om te keren. Na gekeerd te zijn en weer terug te zijn op de grotere weg zag Ruben ineens en katachtige in de berm zitten, welke al snel werd bestempeld als wilde kat. Op dit moment was het wederom even droog en we gingen op goed geluk een padje in waar meerdere auto sporen leken te lopen. Deze leidde ons naar de grotere weg waarna we terug konden keren naar Bulgarije.

 Zelden zo’n mooie hut van binnen gezien.

 Het uitzicht vanuit de kijkhut in het dadia bos. Bij de lichte, znaderige plekken liggen de kadavers en zitten de gieren/roodvogels

 Drieteenmeeuw

 Eleonora’s valk donkere fase

 1 van de 6 vorkstaartplevieren

 Wilde kat

 Wilde kat

23-05-2012 Oostelijke Rhodopen

Nadat Ruben gisteren de gieren op een heuvel had zien zitten en zag opvliegen ergens aan het einde van de ochtend hoopte we vandaag de gieren eerder op de dag ter plaats te zien zitten. Bij de plek aangekomen zagen we geen gieren zitten maar wel een aantal vliegen boven de berg. Na een andere berg met uitzicht over de omgeving opgeklommen te zijn gingen we kijken of we wat leuks konden vinden. Er vlogen 2 aasgieren en wat vale gieren langs maar ter plaatse zitten deden ze helaas niet. Verder zaten er op deze heuvel weer een hoop leuke zangertjes zoals Griekse spotvogels, oostelijke vale spotvogels, oostelijke orpheusgrasmussen en oostelijke blonde tapuiten. Nadat we een tijd op de heuvel hadden gezeten besloten we maar weer terug te gaan naar de auto om terug te keren. Terwijl we net onderaan de hevel waren vloog er opeens een kleine klauwier met een lange staart voorbij, na de kijker erop te zetten was al snel duidelijk dat dit een maskerklauwier betrof! Van deze soort is er 1 bekende plek in Bulgarije zo’n 100 kilometer verderop. Het was wel al bekend dat er waarschijnlijk meerdere maskerklauwieren in andere gebieden zouden zitten maar hoe en wat was/is niet bekend, erg leuk dus! In deze hoek zaten ook opvallend veel scharrelaars voor in de Rhodopen. We zien ze haast nergens, maar in dit gebied hadden we een stuk of 5 exemplaren.

In de middag waren we nog naar een ander gebiedje geweest waar we 2 overvliegende monniksgieren hadden waarvan er 1 voorzien was van een wingtag (soort piercing waaraan je vogels kan herkennen.) Aan de hand van de foto’s kon de code op de ring afgelezen worden waaraan vast te stellen was dat dit 1 van de vogels uit het Dadia bos in Griekenland is.

 2 aasgieren

 dwergarend

 Lekker dwergarendje pesten, maar als hij zich dan opeens omdraait is de bonte kraai er ook snel vandoor

 2 monniksgieren waarvan er 1 een wingtag uit Griekenland had

 Copulerende oostelijke marmerwitjes

 Vrouwtje oostelijke blonde tapuit

 Mannetje oostelijke blonde tapuit