Vandaag onze eerste werkdag in de Balkan. De Balkan
klinkt (klonk voor mij in ieder geval) als gruwelijke bergen die totaal niet
bereikbaar waren. Dit is gedeeltelijk waar, mar het gebied waar we nu zitten is
redelijk begaanbaar. Er zijn veel bossen en de heuvels zijn wat lafjes. Dat mag
de pret niet drukken en de inventarisatie leverde een aantal leuke dingen op.
De leuke dingen zijn voornamelijk verklaarbaar doordat we in een ander gebied
zitten, maar de aantallen geelgorzen en ortolanen zijn hier een stuk hoger dan
in de vorige gebieden. De lijst leverde vandaag weer 3 nieuwe stage soorten op;
namelijk een overvliegende sijs, 2 kleine bonte spechten een zingende
kwartelkoning (midden op de dag) Kwartelkoningen hebben hier ook extra aandacht
vanwege de zeldzaamheid van de soort wereldwijd gezien. Ze moeten hier erg
algemeen zijn (wat ook verklaard uit wat voor droog, klein stuk het beest zat
te zingen) en tijdens ons verblijf hier moeten we een aantal avonden de
aantallen kwartelkoningen gaan inventariseren, we zijn benieuwd!
Het geluid van de roepende kwartelkoning kwam van
redelijk dichtbij en het stuk waar vanuit hij zong was zo klein dat we gingen
proberen of we het beest konden zien. Vanwege de lekkere temperaturen (35+)
loop ik/we meestal in een korte broek en ik vaak ook op sandalen. Vanwege de
grote aantallen prikkelbosjes had ik vandaag mn bergschoenen aangetrokken om
niet helemaal als 1 schram terug te komen. Terwijl we door het gras liepen zag
ik in een fractieseconde ineens een slang naar me toe duiken, voelde een prik,
vloog een halve meter omhoog, zag de slang verder naar rechts vliegen en zag ik
Ruben minimaal net zo hoog springen. Een enorm slang (minimaal een meter) vond
het waarschijnlijk niet zo leuk dat ik te dicht bij hem stond (had hem/haar
niet zien liggen). Aan de slang zelf hadden we helaas weinig gezien, behalve
dat hij een egale bovenkant had. Nogal geschrokken gingen we even alle rampscenario’s
langs gelopen te hebben en de identiteit van de slang geprobeerd te achterhalen
besloten we toch voor de zekerheid maar even naar het ziekenhuis te gaan. Dit
staat vlakbij ons hotel en was dus een kleine moeite. Jasper was een keer
gebeten door een adder e n wist dus een aantal symptomen van vergiftiging. Na
een kwartier had ik nog nergens last van en dat in combinatie met de egale
slang (de giftige slangen hebben hier een zigzag patroon over de rug lopen)
deed ons niet erg haasten naar het ziekenhuis. Bij het ziekenhuis aangekomen
stonden er wat ambulances voor de deur en Ruben dropte me gezellig voor de
deur. Op het trapje voor het ziekenhuis zaten er wat doctoren (zo zagen ze
eruit) op het trapje en we gingn naar binnen op zoek naar de balie. Binnen in
het ziekenhuis hing een geur waar een bejaardentehuis lekker bij ruikt, was het
redelijk donker, liep er niemand en was er geen balie. Dan toch maar aan de
mannen op de trap vragen hoe of wat. Deze spraken geen Engels maar wij spreken
gelukkig vloeiend Bulgaars. We hadden geleerd dat en slang een slang een zmia
heet (een slagenarend namelijk zmiar) en met wat gebaren verder kwamen we een
eind. Meteen schoten de mannen van het trapje op om naar mn been te kijken.
Ondertussen kwam er een andere ambulance aangereden en stopte voor de deur om
de lunch te brengen. Deze bogen ook over mn bene heen en ik mocht ven naar een
kamertje waar ze beter naar mn been gingen kijken. De eindconclusie van deze
heren (en een dame) was dat het geen slangenbeet was. Ik had namelijk nog geen
gekke symptomen en er was maar 1 gaatje in mn been te zien. Dat het geen slang
was maken ze mij niet wijs, maar aangezien ik me nog helemaal prima voelde gaf
ik ze het voordeel van de twijfel en na een goede lunch liep ik weer buiten in
mn korte broek te struinen naar allemaal mooie dingen.
Mooie stenen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten