Na gisteren de laatste inventarisatie dag te hebben gehad
vertrokken we vanmorgen redelijk op tijd richting de westelijke Balkan. Vrijdag
hebben we afgesproken met onze stag begeleidster in Sofia waarna we doorgaan
naar ons laatste en grootste gebied de westelijke Balkan. Onderweg komen we nog
langs prachtige gebieden waarvoor we een paar dagen hebben uitgetrokken om deze
te bezoeken. Het eerste gebied wat we wilden zien zijn de bergen in de
westelijke Balkan. Dit zijn prachtige bergen welke bekend staan om de
rotskruipers die er zitten. Deze prachtige soort schijnt soms redelijk dichtbij
te zitten wat het omrijden wel waard is. Onderweg naar deze plek hoorden we
tijdens een plaspauze een grijze gors zingen welke zich ook erg goed liet zien.
Dit hebben we allemaal te danken aan de tomtom die een beetje moeite heeft met
de snelste weg te nemen. Hij leidt ons meestal over de kortste weg, wat hier
meestal duidelijk niet de snelste weg is (maarja, zo kom je nog eens ergens)
Na de grijze gors begon het weer behoorlijk te betrekken
en reden we een paar uur door de (stromende) regen. In principe is het geen
probleem natuurlijk als je in een droge
auto zit, maar het was hierdoor niet aantrekkelijk om tussendoor buiten te
pauzeren. Terwijl we dichterbij de plek van de rotskruiper kwamen bleef het nog
steeds hetzelfde noodweer wat ook het turen naar een grote wand op zoek naar
een klein vogeltje niet ten goede kwam. Onderweg kwamen we lang een mooi
stroompje waar een waterspreeuw op een steen zat en door de hoeveelheid water
op de weg zaten er ook een hoop grote gele kwikstaarten op de weg. Bij de plek
van de rotskruiper aangekomen miezerde het nog maar een beetje waarbij we wel
konden zoeken naar de rotskruiper. Na wat lekkere honing geproefd te hebben bij
een kraampje langs de weg en wat heen en weer gelopen te zijn langs de weg vond
Ruben de eerste rotskruiper, overvliegend van de ene kant van de wand naar de
andere. Uiteindelijk hebben we deze mooi kunnen bekijken waarna we weer een
stuk noordelijker gingen richting het Rila gebergte.
Altijd leuk die zwarte meesjes, zorgde voor vermaak terwijl de rotskruipers te hoog zaten
Geen opmerkingen:
Een reactie posten