Voordat we naar de Donau kunnen hebben we eerst nog werk
te verrichten hier. We moeten nog een aantal kilometerhokken inventariseren.
Hierom waren we vandaag mooi op tijd begonnen om te proberen vandaag alle
hokken af te maken. Van de kilometerhokken die we nog moesten doen bestonden de
meeste bijna geheel uit landbouwgrond, welke makkelijker te inventariseren zijn
dan de “natuurgebieden.” Tijdens de inventarisatie vonden we 2 paartjes grielen
en verder 10tallen grauwe klauwieren en kleine klapeksters. Sinds tijden hadden
we weer een paartje roodkopklauwieren en de aantallen kalanders,
kortteenleeuweriken en hoppen waren ook niet lullig. De kalanders waren erg
goed te zien op een kale akker terwijl ze aan het baltsen waren.
Op de weg schuifelden nog twee Moorse schildpadden die we
een handje hebben geholpen naar de andere kant van de weg.
Ook vandaag waren we weer op tijd klaar met de
inventarisatie waarbij we besloten de spullen te pakken en maar meteen te vertrekken
naar Roemenië voor de reuzenzwartkopmeeuw. Met de routebeschrijving op zak
vertrokken we met onze spullen naar de Donau. Het landschap veranderede meteen
over de grens in Roemenië in wat meer moderne gebouwen (langs de kust.) De reis
verder verliep goed en met de tomtom waren we zo in het dorp vanaf waar de
routebeschrijving in ging. In dit dorpje moesten we een afslag nemen naar een
zandpad vanaf waar we ongeveer 10 kilometer over een zandweggetje moesten diep
het gebied in. Het landschap was een enorm uitgestrekte steppe met zo nu en dan
nomaden. Kleine verplaatsbare tentjes met herders en schaaps/geiten/koeien
kuddes. Een tafereel wat we nog nooit hadden gezien. In plaats van bossen wat
we verwacht hadden was het landschap juist enorm uitgestrekt zonder een boom te
bekennen. Tijdens het gehobbel zaten de lachsterns op de akkers en liepen de
siesels (soort langgerekte cavia) overal rond. Nadat we wat afslagen op goede
gok hadden genomen en aangevallen waren door wat honden kwamen we aan bij een
bruggetje met een uitkijktoren. Dit moest de plek zijn waar de
reuzenzwartkopmeeuwen zo nu en dan langs zouden moeten vliegen. Het wachten en
turen kon beginnen. Ondertussen vlogen de kroeskoppelikanen, pontische meeuwen,
geelpootmeeeuwen, woudapen, witvleugeksterns, kwakken, ralreigers en roze
pelikanen om de oren en zat er een groep van 36 vorkstaartplevieren ter
plaatse. Een leuke hoeveelheid veldrietzangers zat even verderop te zingen en
zo nu en dan werden we weer verrast door verschillende soorten slangen. Nadat
het ondertussen al wat later begon te worden en de moed voor deze dag er een
beetje in begon te zakken zag Jasper een seconde een beest in beeld waarna deze
achter een boompje verdween om niet meer tevoorschijn te komen. Dit beest leek
erg op een reuzenzwartkopmeeuw maar het was helaas te kort om zeker te zijn. De
wachttoren (je mag niet verder dan het bruggetje komen) was leeg en we besloten hier in te klimmen om te kijken of
we vanuit de toren het beest konden zien. Al snel zagen we de meeuw zitten en
het was een adulte reuzenzwartkopmeeuw! De vreugde was groot omdat we deze
doelsoort hadden gevonden en nog wel in dit prachtige kleed ook. Na iets
dichterbij gelopen te zijn en uiterst genoten te hebben van een meeuw zetten we
de tent op naast de punt om morgen weer verder te kijken.
Nog een kalander
1 van de vele kalanders. Deze was leuk op een kale akker
aan het baltsen.
1 van de vele kortteenleeuweriken
Nesten van Spaanse mussen. Erg leuk gezicht om een stuk
of 20 van deze bolletjes in 1 boom te zien hangen.
1 van de 2 overvliegende grielen in de donau
Clubje kwakken.
Een kroeskop die wat later in de avond nog even langs
kwam zeilen.
Bewijsplaatje van de reuzenzwartkopmeeuw de eerste dag.
Zoals het hoort in Roemenie, een roemeense kwikstaart.
Verder zaten er hier ook balkankwikstaarten en “roemeense” kwikken met een gele
wenkbrauwstreep.
1 van de vele siesels. Deze was naast de auto aan het
genieten van een lekker stukje gras
De enige veldrietzanger die even mee wilde werken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten