Vandaag was ons tweede deel van de reis vanuit het noord
oosten naar de Rhodopen (zuid oosten.) De nacht was goed verlopen en we hadden
prima geslapen. Na een broodje worst te hebben gehaald in het dorp hebben we
een dim kaart gezocht zodat we met een Bulgaars nummer kunnen bellen. Het
bellen is dan een stuk goedkoper en een sim kaart inclusief 500 belminuten kost
hier 3 euro. Na een mooi telefoonnummer uitgekozen te hebben plaatsten we de sim
kaart in onze meegenomen telefoon. Hier ging het helaas fout, want het was een Telfort
telefoon, dat werkt niet zo lekker. We moeten nog even proberen om de sim kaart
in onze eigen telefoons te stoppen, maar met die handige nieuwerwetse telefoons
is dat was lastig.
Na deze opstartproblemen gingen we op weg. Ons doel voor
vandaag was Madzharovo. Deze plek staat bekend
om de vale gieren. Hier vlakbij was ook een Griekse spotvogel gemeld waar we
eerst heen gingen. De weggetjes kronkelen erg waardoor doorrijden lastig was.
Het landschap werd steeds mooier met wat heuveltjes en open vlaktes met af en
toe een boompje afgewisseld met eikenbossen. We dachten dat het gisteren met 20
graden koud was, maar toen we vandaag vertrokken was het 15 graden! De
winterjassen konden weer aan dus. Naast de kou kwam er ook geregeld de nodige
hoeveelheid regen naar beneden wat het vogelen niet optimaal maakte. Ondanks
het weer reden we met de raampjes open door de mooie stukken. Dit leverde naast
vele nachtegalen een zingende Balkan bergfluiter op, wat een nieuwe soort voor
ons allen was. Met deze soort in de pocket kwamen we bij de plek van de Griekse
spotvogel. Al snel zag ik een nestje in de boom zitten waar een staartje uit
stak. Na dit goed bekeken te hebben bleek dit een nest te zijn van een
eikelmuis!! Het beestje kroop even uit zn nestje en liet zich toen geweldig
bekijken. Al snel hoorden we ook de Griekse spotvogel zingen en met wat geduld
liet deze zich redelijk bekijken. Na wat zingende zwartkopgorzen en
roodkopklauwieren vervolgden we onze reis richting de vale gieren. Al snel
zagen we drie vale gieren cirkelen waarna er uiteindelijk 25 exemplaren aan het
cirkelen waren. Dit was op redelijke afstand, maar na wat door te rijden bleek
je recht onder de berg waar de gieren zaten te kunnen staan. Hier vlogen nog
een aantal rotszwaluwen rond en zaten er 2 blauwe rotslijsters te zingen. Na
hier genoten te hebben van de gieren reden we naar het dorpje om wat eten te
halen. In het dorpje zat er een steenuil op een lantarenpaal wat altijd leuk
is. We kwamen langs het griffon center wat ons op het idee bracht om hier een
bakkie te doen. Op dit idee waren meer mensen gekomen en al snel troffen we
hier Nico weer aan, een andere Nederlander die we al vaker tegen waren gekomen.
Naast Nico waren er nog 3 andere Nederlanders die ook in deze hoek aan het
vogelen waren, gekker moet het niet worden. Na wat waarnemingen uitgewisseld te
hebben besloten we met de groep Nederlanders weer naar de plek van de Griekse
spotvogel te gaan. Onderweg had ik mijn eerste donkere fase dwergarend en aangekomen
bij de plek zag Ruben al snel een oostelijke orpheusgrasmus zitten. Na de Griekse
spotvogel (nu 3 ex) goed gezien te hebben waren we wat verder aan het
slenteren. Terwijl ik een doorn uit mn teen aan het halen was (op sandalen
lopen met alleen maar prikkelbosjes en platjes is geen aanrader) vloog er een
sperwerachtige door het dal waarbij hij meteen opviel als anders. Dit bleek ook
het geval te zijn want het was een balkansperwer! Dit was na balkanbergfluiter,
vale gier en blauwe rotslijster mijn vierde nieuwe soort van vandaag. De
sperwer ging in een boompje zitten en Jasper en is haasten ons erheen om de
vogel al zittend te kunnen zien. Terwijl we over wat stenen aan het klimmen
waren lag er opeens een meter lange slang achtige voor ons op de stenen. Ik
noem dit dan al snel een slang, maar gelukkig wist Jasper dat het een pootloze
hagedis was (scheltopusik.) Ondertussen kwamen we bij het boompje aan waar we
geen balkansperwer meer zagen zitten. Ondertussen hoorden we een noodkreet van
Nico en hij wees omhoog. Hier hing op grote afstand dezelfde balkansperwer weer
in de lucht. Nico had het beest ook door het dal zien komen maar zat alleen
buiten gehoorafstand van ons. Zo gaat het lekker met de nieuwe soorten. Nadat
we terug liepen zag Ruben en schildpad liggen wat nog een grote wens was van 1
van de drie Nederlanders om een keer te zien. Voor ons was dit ook een leuk
beest, want in plaats van 1 tegel boven zn staart (Moorse landschildpad) had
deze er 2. Dit betekend dat het een Griekse landschildpad is, de andere van de
2 voorkomende landschildpadden hier. Ondertussen hadden we ook hier wat vale
gieren, slangenarenden en arendbuizerds over vliegen en de baardgrasmussen
lieten zich ook leuk zien. Terwijl we naar wat baardgrasmussen zaten te kijken
hoorden we een geluidje waarbij we meteen aan rouwmees dachten. Onze gedachte
bleek juist te zijn en een rouwmees liet zich even zien in de bosjes waarna hij
weer verdween. Met deze 6e nieuwe vogel soort voor mij vandaag was
de dag meer dan geslaagd en zetten wij onze reis voort naar de eindbestemming
Mandritsa. Dit licht helemaal in het zuidoosten vlakte de Griekse grens.
Eenmaal in het dorp aangekomen was het precies het beeld van een oude western.
Oude verlaten huizen en geen mens op straat, een echt spookdorp. Na een rondje
rond het dorp gereden te hebben zagen we een nieuw gebouw staan met hotel erop,
dat moest het zijn. Via de mail hadden we gelezen dat als er niemand was dat we
het moesten proberen bij de lokale supermarkt, want daar werkte de eigenaresse.
Afijn, deze was ook dicht en na 3 slangenarenden en een zwarte wouw belden we
het nummer om te vragen of er nog leven in het dorp was. Vanuit ergens achteraf
kwam er een oudere dame tevoorschijn en liet ons het hotelletje zien. Een prima
hotel voor aankomende tijd.
De wand van de vale gieren (en blauwe rotslijsters) bij
Madzharovo
Nadat we 2 blauwe rotslijster over hadden vliegen zat
deze mooi aan de kant van de weg op een rots.
duinpieper
Schreeuwarend langs de kant van de weg in het latere
middaglicht. Hij keek alsof hij ons ook behoorlijk door had.
Schreeuwarend
Steenuil op een lantarenpaal. Ze zittn nog redelijk veel
in deze omgeving. Rond ons hotel zitten er 4 te roepen.
Vale gier bij de gierenplek. Lieten zich erg mooi zien
zowel op de rotsen als in de lucht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten